1994 թվականից, ավաղ, ստեղծագործական ծաղկուն շրջանում նրա
վրձինը հավերժորեն մնաց ներկապնակի մեջ։ Ժորան իր էությամբ
համեստ, մի քիչ վեհերոտ, մի քիչ կաշկանդված ուներ իսկական
արվեստագետի, նկարչի բնութագիր։ Ինչպես հայ մեծանուն գրողներ
Տերյան, Բակունց, Համո Սահյանը բնության նկարագրությամբ
արտայատում են մարդուն իր ներաշխարհով, այնպես էլ Ժորան իր
ստեղծագործություններով, որոնք մեծամասամբ Հայաստան աշխարհի
բնության պատկերումն են՝ արտահայտում են մարդու մտորումները,
հույզերը, թախիծը, անգամ թախիծի մեջ հոգու ջերմությունը։
1994 թվականից, ավաղ, ստեղծագործական ծաղկուն շրջանում նրա
վրձինը հավերժորեն մնաց ներկապնակի մեջ։ Ժորան իր էությամբ
համեստ, մի քիչ վեհերոտ, մի քիչ կաշկանդված ուներ իսկական
արվեստագետի, նկարչի բնութագիր։ Ինչպես հայ մեծանուն գրողներ
Տերյան, Բակունց, Համո Սահյանը բնության նկարագրությամբ
արտայատում են մարդուն իր ներաշխարհով, այնպես էլ Ժորան իր
ստեղծագործություններով, որոնք մեծամասամբ Հայաստան աշխարհի
բնության պատկերումն են՝ արտահայտում են մարդու մտորումները,
հույզերը, թախիծը, անգամ թախիծի մեջ հոգու ջերմությունը։